Nieuwe weg, Nieuwe naam!


Even is het heel duidelijk; alsof de mist optrekt en we datgene zien wat er altijd al was en ook altijd zal blijven als straks de mist weer terug komt. Dan zien we een stuk in onszelf waaraan we het liefst altijd trouw zouden willen blijven: ons eigen midden. Dat stuk is onze eigen goddelijkheid - Jan Kortie

Misschien herken je dat, dat er ineens iets helder wordt over jezelf, over de richting van je leven. Voor mij ging dat over mijn werk. Bij alle stappen die ik zette, workshops en sessies die ik gaf, was er dat verlangen om alles wat ik had geleerd en ervaren samen te vatten rondom één thema. Om helderheid te creëren, nog meer bij te kunnen dragen en echt ergens mijn schouders onder te kunnen zetten. De afgelopen periode trok de mist op en realiseerde ik me dat ik steeds onderweg was geweest naar het thema voeding. Dat betekent dat mijn praktijk verder gaat onder de naam: Estrella, praktijk voor Lichter Leven en de focus komt te liggen op het helpen van vrouwen bij het krijgen van inzicht in en zich te bevrijden van blokkades rondom voeding, zodat haar potentieel en magie de wereld kunnen verrijken.


Dat was overigens geen beweging van donderslag bij heldere hemel…..




Het leven is een mysterie, een mysterie dat zo ontzagwekkend is dat we onszelf voor de intensiteit ervan afschermen. Om onze angst voor het onbekende niet te hoeven voelen, maken we onszelf ongevoelig voor het wonder van het leven - Timothy Freke

 

 





“Zo heb ik mijn leven geleefd”, dacht ik toen ik deze tekst las. Als kind begreep ik dat wonder helemaal. Ik werd er door betoverd en zag in alles avonturen. Gaandeweg mijn leven raakte ik steeds verder verwijderd van mijn gevoel en nam de stem van de angst het over. Ik richtte mijn blik naar buiten, weg van mezelf en uit mijn lichaam. Naar hoe anderen het in deze wereld deden, want die leken er meer kaas van te hebben gegeten dan ik. Toch bleef dat wonderlijke mysterie in mezelf roepen, dat glimpje magie uit mijn vroege jeugd was ergens in mij bewaard gebleven.


Wanhoop

Zo helder, had ik dat toen niet. Ik was vooral wanhopig: wat is de zin van dit leven? Muziek hield me staande, de oordeelloze aanwezigheid van mijn verzorgpaarden en de schijnbare controle die eten me gaf. Ik heb heel veel cursussen en workshops gevolgd, leraren versleten, gevallen en steeds weer opgestaan, omdat ik ergens voelde dat er meer moest zijn. Het is een reis als een draaikolk, steeds dichter naar de kern, steeds dichterbij mezelf.

Mijn stem heeft me daarin de weg gewezen. Via stembevrijding werd ik steeds weer uitgenodigd te zingen wat ik voelde en wat er van binnen leefde in plaats van proberen verwachtingen waar te maken. Dat preciezer leren voelen was overigens niet meteen fijn! Want de gevoeligheid waar ik als kind niet mee over weg kon, leek me weer te overspoelen. Met dat verschil dat ik nu volwassen was, een lichaam heb om al dat gevoel te kunnen dragen, mijn adem om te laten doorstromen, mijn stem om expressie te geven aan dat wat ik voel in klank en in woord en mijn bewustzijn om te zien wat de waarde is van wat ik voel.

 

Vriendschap met mijn lichaam

Stapje voor stapje leerde ik weer op mezelf te vertrouwen en te geloven dat dat wat ik voel waarde heeft, sterker nog dat dat wat ik voel, waar is. Misschien niet altijd te beredeneren, maar steeds wanneer ik de moed heb om naar mijn gevoel te luisteren dan blijkt het te kloppen. 

Cruciaal was vrede sluiten met mijn lichaam en het weer gaan bewonen. “You first must look at the hate before you can look at the love”, las ik ergens. Bijvoorbeeld naar mijn boosheid op de wereld waar ik in terecht was gekomen. Ergens wilde ik niet gebonden zijn aan de aarde. Voelde ik altijd een soort heimwee naar een andere, fijnere, mooiere plek. Een echt thuis. Deze frustratie richtte zich op mijn lichaam, dat aardse voertuig, en ik behandelde het onbewust respectloos.

 

Uitgesteld leven

Tot er endometriose geconstateerd werd. Een chronische aandoening waarbij baarmoederslijmvlies ook buiten de baarmoeder gaat zitten, met allerlei cystes tot gevolg. Een operatie was noodzakelijk en ik voelde me verraden. In mijn lichaam was van alles gaande zonder dat ik het in de gaten had gehad. Met allerlei gevoelens van verdriet, woede, rouw kreeg ik te maken en angst. Wat had de angst me in de greep gehad! Bang om te falen, niet goed genoeg te zijn, door de mand te vallen. Ik had een uitgesteld leven geleid en mijn eigen energie nooit echt laten stromen. Nu kan ik zeggen dat ik dankbaar ben, niet voor de aandoening, maar wel voor alle inzichten die het me heeft gebracht. 

Mijn eigen unieke kleur toelaten betekende mezelf volledig accepteren, ook mijn aardse bestaan. Mijn lichaam draagt me en helpt me mijn grenzen te bewaken. Mijn adem is er om, als de wind, alles door te laten waaien. En mijn stem om mijn eigen lied te zingen. Hoe meer ik afdaalde in mijn lichaam en mijn gevoel weer toe liet, hoe meer de magie terug kwam in mijn leven en werd de vraag: wat is de zin van míjn leven? steeds helderder. Met magie bedoel ik dat er ineens dingen voor je werken, je ontmoetingen hebt met mensen die je een stap verder helpen, je iets leest dat je dat langverwachte antwoord geeft. Onverklaarbaar maar bijzondere steuntjes in de rug.


Vervulling

Alles komt nu samen in het thema voeding. Want hoe dichter ik bij mezelf uitkwam, hoe meer ik het leven ging leven waar ik van droomde en wat me vervulling geeft, hoe makkelijker het werd om te kiezen voor voedsel waarvan ik altijd al heb geweten dat het me werkelijk voed. Niet dat het me altijd lukt om te luisteren naar de signalen van mijn lichaam. Maar het opende wel mijn ogen voor de ongelofelijke wijsheid waarover we beschikken en de mogelijkheden daarvan. Hoe wezenlijk het is om in het oog te houden of je nog steeds leeft in lijn met wat jouw bedoeling is en wat je gelukkig maakt, want dan leef je lichter.

 

 




Het is een diep verlangen in mij om deze boodschap te delen en andere vrouwen te helpen zich te bevrijden van al het gedoe dat voeding met zich mee kan brengen, zodat eten weer leuk wordt en ons voedt om onze dromen waar te maken!

Zonnige groet,


 

© 2017 - 2024 Estrella | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel